Nieludzka wojna  w Ukrainie wzmocniła doloryzm przeżywania tegorocznej Pasji w sąsiadującej z tym krajem Polsce. Kongresowicze pamiętali słowa ich Rekolekcjonisty o potrzebie zastąpienia doloryzmu poczuciem odpowiedzialności. Ale i tak właściwe ukierunkowanie rozważań Męki Pańskiej zakłócone było w Drodze Krzyżowej – tej papieskiej, transmitowanej przez telewizję, jak i w tych parafialnych – obecnością  opowieści przy każdej stacji o dramatach rodzin. To osłabiało przeżycie cierpienia samego Chrystusa, kierując uwagę na opowiadane cierpienia ludzkie. Temat rodziny bowiem zdominował tegoroczną celebrację Drogi Krzyżowej w całym katolickim świecie. Ale aspekt cierpienia Ukraińców w upamiętnieniach Męki Pańskiej w krajach bardziej odległych przestrzennie od Ukrainy był  obecny w mniejszym stopniu niż u nas. Przy całym współczuciu, jakie Zachód okazuje Ukrainie. 

  Zachód, a Francja w szczególności, dobrze wie, że „laickość nie oznacza walki z religią” (słowa urzędującego prezydenta z debaty z konkurencyjną Le Pen) i daje prawo aktywności wielu mediom katolickim w tym kraju, o czym już pisaliśmy na naszej stronie. Dlatego nie tylko transmitowano wiele uroczystości Wielkiego Tygodnia I Wielkiej Nocy, ale i wracano wielokrotnie do różnych  problemów Pasji i Zmartwychwstania w osobnych programach telewizyjnych. Pani redaktor KTO  Philippine de Saint Pierre np. w programie „Deo et Débats” z dnia 31 marca br. pyta swych rozmówców, czym dla nich jest Wielki Tydzień. I otrzymuje odpowiedzi, których esencją są słowa: miłością, otwartością na innych, przekraczaniem siebie, potrzebą poprawiania Kościoła. Poświęcone Pasji i Zmartwychwstaniu osobne programy telewizyjne dointerpretowują (nie nadinterpretowując) znane z Ewangelii zdarzenia i ich sensy. W ten sposób zyskujemy bukiet świeżych, bardzo nowoczesnych, a jednocześnie bliskich nam znaczeń. I tak: Régis Burnet w programie KTO „La Foi prise au Mot”, w siódmym odcinku  cyklu „Chrześcijanki w świecie” pt. „Kobiety przy grobie” podkreśla pierwszeństwo kobiet u grobu wobec apostołów, nawet wobec św. Piotra i ich świadectwo. Tu wielka rola Marii Magdaleny, „która pierwsza spotkała Chrystusa, tylko tak płakała, że niczego nie widziała” (słowa dyskutującego księdza z parafii św. Filipa w Paryżu). Wiadomo, jej kult jest bardzo żywy we Francji, zwłaszcza w Prowansji. W Bretanii jeden z jachtów otrzymał jej imię. Pomijam brzydką nadinterpretację graalowską oraz fakt mieszania Marii Magdaleny np. z Marią – siostrą Łazarza. Burnet docieka również symboliki pustego grobu jako przejścia od śmierci do życia, przyniesionych przez kobiety wonności dla ciała Chrystusa, jak i złożonych w grobie płócien. Skupia uwagę na wyzwolonej przez te przedmioty potrzebie dotknięcia ciała Chrystusa, na co On nie zezwala. Rozmówcy analizują więc przyczyny braku zezwolenia: to kobieta chciała dotknąć Boga i bliskie było Jego odejście do Ojca. W związku z podkreślaną rezerwą apostołów, ich niedowierzaniem świadectwu kobiet, nierozpoznawalności Chrystusa rozmówcy używają określenia „miłość, która jest nierozpoznawalna”. 

Ten ostatni problem był rozważany przez prawie wszystkie programy katolickie w telewizji francuskiej. Do podanych wyżej interpretacji rozmówcy Aymerica Pourbaix z programu pt. ”Le Mystère de Pâques” (Tajemnica Wielkanocy) w TVCNEWS, dnia 14 kwietnia br. dorzucili rozważanie o poleceniu przez Anioła niewiastom pójścia jako pierwszym do Galilei i oznajmieniu uczniom Zmartwychwstanie Chrystusa. W programie A. Pourbaix bierze udział m.in. nawrócona z judaizmu pisarka i mistyczka, siostra sławnego filozofa i pisarza francuskiego Bernard-Henri Lévy’ego – Véronique. Rozmówcy wnikają głębiej w niedowierzającą postawę Tomasza i wskazują na potrzebę zobaczenia w procesie wiary. Trzeba zobaczyć, by uwierzyć. Stąd rola kilkukrotnego pojawiania się

 Chrystusa apostołom. Podkreślano również miejsce cierpiącej Matki Bożej pod krzyżem i rolę jej macierzyństwa oraz wolności absolutnej. W okresie wielkanocnym zaprezentowano nowo wybranego przewodniczącego Konferencji Biskupów w osobie arcybiskupa Reims Érica de Moulins-Beauforta. Redaktor KTO Etienne Loraillère przeprowadził z nim rozmowę w ramach programu „Hors les Murs” na temat zadań Kościoła teraz, w okresie synodalnym, w momencie przejścia od etapu narodowego do kontynentalnego. Wyraził troskę o kulturę pracy duchownych, by spotkała się ona z radością Zmartwychwstania Chrystusa. Rozważania cierpienia i śmierci Chrystusa  oraz radości Jego Zmartwychwstania, a także – dodajmy od siebie – nieuwzględniony  w tych programach problem radości odkupienia przez śmierć  winny przemieniać świat i oczyścić go z cierpienia, zwłaszcza tego płynącego z wojen.