Zdumiewające są świadectwa nawróceń na katolicyzm z islamu[1], mniej z buddyzmu[2], gdy chodzi o przybyszów z krajów „Trzeciego Świata” do Francji. Wyznawcy islamu stanowią w tym kraju 1/10 społeczeństwa. Z dnia na dzień nawróconych przybywa, ale w krajach rodzimych chrześcijaństwo jest najbardziej prześladowaną religią świata i trwa często w ogniu toczących się tam wojen. I spływa krwią. Paradoksem historii jest, że niektóre kraje Bliskiego Wschodu, jak np. Armenia, Syria, Liban, Irak; czy Afryki, np. Egipt, Kamerun stały się u zarania chrześcijaństwa jego kolebką, a jedna z legend głosi, że Arka Przymierza znajduje się w Kongo. Nie wnikając w złożoną historię bardzo zróżnicowanego chrześcijaństwa na tych rozległych obszarach, przyjrzyjmy się kilku nawróceniom.
Ciekawe świadectwa konwersji z islamu na katolicyzm przedstawił w CNEWS TV w swym programie w cyklu „En Quête d’Esprit” (tytuł „De l’islam au Christ : un parcours difficile”) w dniu 28 stycznia br. red. Aymeric Pourbaix przy współpracy red. Véronique Jacquier z „France Catholique”. Świadectwa dotyczą dwu nawróconych na katolicyzm mahometan: Algierki oraz ciemnoskórego księdza katolickiego z Burkina Faso, próbującego też swych sił w literaturze. Obydwoje osiedli potem we Francji.
Zdumiewają nas te świadectwa z dwu względów. Pierwszym jest odwaga przyznania się do katolicyzmu i zamanifestowania swej wiary. Jak wiemy, grozi za to w ich krajach śmierć. Czarnoskóry nawrócony, – potem ksiądz z Burkina Faso – został głośno wyrzucony z rodziny i pozbawiony kontaktu z nią. Inna bohaterka programu „En Quête d’Esprit” – Algierka, matka czterech córek, straciła z tego tytułu jedną z nich, a reszta rodziny z trudem zaakceptowała jej wybór.
Drugim powodem naszego zdziwienia są zjawiska niezwykłe, towarzyszące konwersjom na katolicyzm czy uprzedzające je. Tak trudne do zrozumienia dla myślącego racjonalnie Europejczyka XXI wieku. Stosunkowo młody Afrykanin, poszukujący innej wiary niż ta, w której został wychowany, zobaczył w nocy, w półśnie białą postać mężczyzny przy łóżku, który zawołał go po imieniu. Wydarzenie to powtórzyło się trzykrotnie. Zwierzywszy się przyjacielowi, nie wątpił, że to był Jezus, który go powołuje do swej służby. Prowadzący program Redaktor wymówił to słowo za opowiadającego, skromnego, czarnoskórego, wtedy już kapłana.
Dwukrotnie zamężna Algierka doznała także cudu objawienia Chrystusa, który przytulił ją do siebie. Bardzo pragnęła kolejnego macierzyństwa. Gdy Go o to poprosiła, jej prośba została wysłuchana. Nie miała wątpliwości, że to był Jezus, albowiem sceneria Jego objawienia podobna była do tej, którą oglądała na freskach katedry w Kolonii. Entourage objawienia wzbogacał też motyw trzech królów, jako że w katedrze tej, w głównym ołtarzu spoczywają prochy trzech królów, składających hołd Dzieciątku – Jezusowi. Algierka była niejako trochę przygotowana do konwersji, gdyż fascynowała ją wcześniej lektura Biblii i innych pism chrześcijańskich. Sporo z tej lektury wyniosła. Zjawiska niezwykłe, towarzyszące niektórym konwersjom ludzi z „Trzeciego Świata”, są podobno szeroko znane w tym świecie, co odnotowuje też Internet.
„Trzeci Świat” dostarcza chrześcijaństwu najwięcej nawróconych, prawdopodobnie więcej religiom reformowanym niż katolicyzmowi. Kierunek w odwrotną stronę jest rzadki. Choć w niektórych krajach Afryki, gdzie chrześcijaństwo jest dość ugruntowane, np. w Kamerunie, przewaga katolików nad protestantami jest widoczna (40% katolików, 30% protestantów)[3]. Zaskakuje jednakże fakt, że niektóre kraje Afryki, chrześcijańskie u początków jego historii, obecnie są nimi w znikomym stopniu (np. skonfliktowany Sudan – tylko w 3 %).
Wiele indywidualnych nawróceń na chrześcijaństwo w Afryce przyniosły ośmioletnie objawienia Matki Boskiej kilkorgu dzieciom w Kibeho w Rwandzie, o czym pisaliśmy w tych felietonach. Dużo pracy wykonują w tym względzie misjonarze katoliccy. Obecnie kontynent ten poczuwa się niejako do odpowiedzialności za wiarę na Zachodzie, który kiedyś przyniósł Afryce Chrystusa, ale obecnie zdystansował się do katolicyzmu. Taką opinię wygłasza arcybiskup Kinszasy – kardynał Ambongo w rozmowie z redaktorką KTO – panią Philippine de Saint-Pierre.
Bez względu na to, czy Zachód nawraca „Trzeci Świat”, czy jest odwrotnie, obszary te wciąż szukają silniejszego odzewu na ekumeniczny apel Soboru Watykańskiego II i trwającego wciąż Franciszkowego Synodu o synodalności.
Korzystałam:
Wspomniane w tekście i w przypisach pozycje, a ponadto:
Program A. Pourbaix z dnia 21 stycznia br. pt. «Persécutions antichrétiennes, une année noire» w cyklu „En Quête d’Esprit”, CNEWS TV.
Informacje w wyszukiwarce Google.
[1] M.Cosgrove, „How does France count as Muslim population?”, „Le Figaro”, 4.07.2011.
[2] K. Kosior, „Krótka historia buddyzmu w Europie”, Annales Universitatis M. C.-Skłodowska, Lublin, 2002, vol. XXVII, 9.
[3] Zob. program KTO TV z 14 marca 2024 r. pt.”Cameroun : l’Église actrice de paix”, red. Stéphanie Dupasquier.
