W lutym tego roku Forum I Drogi Synodalnej, zajmujące się podziałem władzy w Kościele, uchwaliło dokument pt. „Włączenie wiernych w proces wyboru biskupa diecezjalnego”. Zgodnie z uchwałą tego gremium postanowiono przygotować wzorcowy regulamin dobrowolnego związania się przez kapituły diecezjalne sposobem wyboru biskupa diecezjalnego. W myśl tego regulaminu rada synodalna kapituły wybiera gremium wspierające kapitułę w wyborze biskupa. Wzorcowy regulamin zawiera zasady dotyczące składu gremium, mającego odpowiadać liczebnie kapitule oraz być reprezentatywne zarówno, gdy chodzi o płeć jak i pokoleniową przynależność wiernych.
Pierwszym biskupstwem, które zaakceptowało ten regulamin, było biskupstwo z Padeborn. Natomiast w biskupstwie w Bambergu pojawił się pierwszy zgrzyt. Po przyjęciu przez papieża rezygnacji abp. Ludiwka Schicka pojawiła się konieczność wyłonienia nowego kandydata. Na żądanie wiernych, aby wdrożyć mechanizm przewidziany przez Drogę Synodalną kapituła zareagowała negatywnie, zasłaniając się konkordatem bawarskim i stwierdzając, że konieczna byłaby zmiana prawa przez Stolicę Apostolską.
Przykład ten pokazuje, że uchwały Drogi Synodalnej mają na razie raczej symboliczne znaczenie. Mimo skomplikowanej procedury ich przyjęcia, zapewniającej odpowiednio silną pozycję biskupom, pozostają one niewiążące i są tylko wyrazem woli wierzących w Niemczech. Jednak biskupi stąpają tu po bardzo cienkim lodzie. Jeżeli zignorują ustalenia Drogi Synodalnej w Niemczech, będą na najlepszej drodze do pogrążenia Kościoła niemieckiego. W sposób zdecydowany domaga się udziału świeckich w wyborze biskupa Związek Młodzieży Katolickiej w archidiecezji Bambergu. Jest to bardzo mocny głos, bo przeciwstawienie się ludziom młodym jest w obecnej sytuacji podcięciem resztek gałęzi, na której Kościół siedzi.
W Niemczech od sukcesu Drogi Synodalnej zależy los Kościoła. Coraz bardziej zawęża się pole rzeczywistej możliwości działania biskupów. Mogą formalnie wszystko, ale praktycznie pole wyboru zostało dramatycznie ograniczone.
