Uzasadnienie – Postulat II

Prawo do życia w zdrowej wspólnocie wynika z godności człowieka jako stworzonego na obraz i podobieństwo Boże oraz z jego osobowej natury. Człowiek, jako istota rozumna potrzebuje w szczególności takiego rodzaju relacji, w których liczy się jego wolność, samodzielność i sumienie. Koniecznymi elementami każdej społeczności, szanującej tak rozumianą godność osoby, jest więc posiadanie przez jej członków realnego wpływu na podstawowe decyzje dotyczące tej społeczności. Takie też jest chrześcijańskie rozumienie pojęcia „Kościół”, w którym podstawową rolę odgrywa idea communio, czyli jedności i współodpowiedzialności opartej o sakrament chrztu. Tymczasem odmawiając świeckim sprawczości, wychowuje się ich do bierności, odbiera zapał i zachęca do traktowania lokalnego Kościoła jako miejsca świadczenia usług religijnych.

Pilnej reformy potrzebuje zatem organizacja parafii, która pozostawia świeckim bardziej rolę przedmiotu aktywności duszpasterskich niż współgospodarza własnej wspólnoty i samodzielnego podmiotu działań. Dlatego nowy styl zarządzania w Kościele powinien uwzględniać współczesne mechanizmy kontroli, zasady podziału władzy i reguły współdecydowania, ale pierwszym, niekontrowersyjnym, zgodnym ze współczesną wizją parafii krokiem powinno stać się udostępnienie wiernym pełnej informacji o ich własnej wspólnocie, w tym sprawozdania finansowego. Transparentność życia parafialnego jest fundamentem przywrócenia wiernym świeckim należnego im miejsca w Kościele (upodmiotowienie), umożliwienia duchownym koncentrowanie się na celach duszpasterskich (ewangelizacja) oraz uczynienie parafii miejscem rzeczywistego przeżycia jedności w Chrystusie (synodalność).