Ogłoszenia przez papieża Franciszka Drogi Synodalnej 17 października 2021 roku dokonano ponad czasem dziejących się wydarzeń politycznych. Droga ta dotyczy bowiem powszechnego Kościoła katolickiego w świecie i nie pozostaje w gestii awanturniczego zwierzchnika moskiewskiego Kościoła prawosławnego Cyryla, mimo niejednoznacznej postawy Franciszka wobec zbrodniczego pobratymcy w wierze. Droga Synodalna to wydarzenie i proces niezależny od polityki przecież. Jest ona „powrotem do źródeł wiary”, „odnową życia duchowego” – określając  ją  słowami kard. Kazimierza Nycza.

Jesteśmy obecnie u kresu pierwszego etapu tej drogi – fazy diecezjalnej, po przepracowaniu zadań oraz wniosków w małych grupach parafialnych. Jeśli chodzi o Francję, to syntezy diecezjalne tego, czego w tych okręgach wysłuchano i dokonano, co przemyślano i zaproponowano, ogłoszone zostanie w dokumencie 14 – 15 czerwca w Lyonie. Szersze syntezy z kolejnych etapów – narodowego i kontynentalnego – poddane zostaną pracy na synodzie biskupów w Rzymie 23 października przyszłego roku.

Istotne zostają zadania do przemyślenia z wielu wydarzeń religijnych we Francji ostatnich miesięcy, a szczególnie z takich, jak: kanonizacja ojca Karola de Foucauld, o której wiele u nas pisano, beatyfikacja XIX-wiecznej młodej prekursorki misji krajowych i pracy wśród najbiedniejszych Pauline Jaricot w dniu 15 maja, dokonana przez byłego arcybiskupa, kard. Barbarina w Lyonie, rozwój misyjności w kraju i pielgrzymowania do miejsc szczególnych, określanych niekiedy przez Francuzów „miejscami magicznymi”.

Skupmy uwagę na tym ostatnim. Francja ma wiele miejsc niezwykłych, związanych z relikwiami Chrystusa np.: korona cierniowa, uratowana cudownie z pożaru Notre-Dame, którą dla Sainte-Chapelle zdobył św. Ludwik w  XIII w. – (szata z ukrzyżowania znajduje się w Trewirze, a całun w Turynie); z kultem Matki Boskiej: np. pięć miejsc, gdzie stanęła Jej stopa i gdzie znajduje się Jej  szata, w której rodziła; także związanych z relikwiami świętych (choćby św. Magdaleny i św. Małgorzaty Marii Alacoque). I do wszystkich tych miejsc ciągną piesze  oraz autokarowe pielgrzymki z całego świata.

Miesiąc maj jest miesiącem szczególnego wzmożenia pielgrzymkowego. W tym miesiącu młodzież  podejmuje doroczną pieszą pielgrzymkę spod Notre-Dame w Paryżu do Notre-Dame w Chartres, przebywając odległość ok. 90 km w cztery dni. Podejmuje się tę pielgrzymkę jako do miejsca „magicznego”, czczonego od czasów przedchrześcijańskich z racji jego niezwykłych, cudownych właściwości. W miejscu tym jeden z celtyckich przywódców miał wizję, że tu dziewica urodzi dziecko. Od tego czasu w miejscu dzisiejszego Chartres czczono bóstwo opiekuńcze, a w III w., gdy przybyli pierwsi chrześcijanie i odnaleźli w grocie figurkę Czarnej Madonny z Dzieciątkiem, utożsamili ją z Matką Boską z Jezuskiem. W IV w. zbudowali kościół, któremu w r. 876 cesarz rzymski Karol Wielki ofiarował otrzymaną od cesarzowej Bizancjum Ireny szatę Matki Boskiej. Miała w niej rodzić  i doznać nawiedzenia. Szata ta oddalała nieszczęścia, stąd wywieszano ją na murach w czasie wojen. Gdy w 1194 r. pożar zniszczył kościół, po trzech dniach odkopano w nich trzech żywych księży, którzy zamknęli się w skarbcu wraz z relikwią. Kościół odbudowany przy pomocy templariuszy, stanął jako wspaniała katedra gotycka w r. 1220, a figurkę zniszczyła rewolucja w 1793 r. Notre-Dame w Chartres urzeka swym pięknem, grą świateł i barw witraży, ciekawym labiryntem tajemniczych dróg do symbolicznej Ziemi Świętej. Przyciąga za sprawą Charlesa  Péguy’ego od 1913 r. coroczne pielgrzymki zwłaszcza młodzieży.

Ta doroczna pielgrzymka do legendarnego, a zarazem świętego miejsca ze wspaniałą katedrą i niezwykłą relikwią sprzed ponad 2000 lat również poddana zostanie refleksji syntetyzującej pracę Kościoła francuskiego u końca etapu diecezjalnego Drogi Synodalnej. Wraz z innymi dokonaniami, o których wspomniano w felietonie i nie wspomniano, wydarzenie to wpisuje się w żywą pamięć i długie trwanie historii, religii i kultury Francji bez względu na niszczące czy budujące decyzje władców.

Korzystałam m.in.:

Program  red. A. Pourbaix  w TV CNEWS:  « Œuvres Pontificales de Mission – Pauline Jaricot” z dnia 15 maja 2022 r.

Program red. R. Burneta w KTO TV „La Foi  prise au Mot”  z dnia 29 maja 2022 r.

Sprawozdanie abpa Troyes, Alexandre’a  Joly z przebiegu Drogi synodalnej  pt. „Chemin synodal – fin de la phase diocésaine” w KTO TV  z dnia 25 maja br.

Program red. A. Pourbaix  w TV CNEWS „En Quête d’Esprit” z dnia 22 maja br.