„Skąd mnie znasz?” (J 1, 48)
Wierzę, Panie, że wiesz o mnie wszystko. Czuję się bezpiecznie z tą pewnością, że jest jakaś większa wiedza i pamięć, która ogarnia to, co wymyka mi się i co na zawsze pozostanie dla mnie tajemnicą.
Wierzę, Panie, że nie dzielisz mojego życia na jasne i ciemne strony, ale przyjmujesz je takim, jakie jest.
Wierzę, Panie, że w Twoich oczach jestem lepsza, niż wydaję się sama sobie i innym ludziom.
Ucz mnie, Panie, patrzeć na siebie i innych tak jak Ty – z miłosierdziem, które nie przekreśla przecież faktów. Ucz mnie tego każdego dnia…
Małgorzata Frankiewicz
