Uzasadnienie – Postulat III
Prawo kanoniczne i praktyka Kościoła powszechnego po Soborze Watykańskim II stwarzają szerokie ramy działania dla osób świeckich, w tym kobiet. Praktyka jednak pokazuje, że możliwości, jakie daje kobietom obecnie Kościół rzymskokatolicki, są w Polsce realizowane w niewielkim stopniu. Jest to sprzeczne zarówno z obowiązującym już prawem, jak i wieloletnim doświadczeniem katolików w innych krajach europejskich i pozaeuropejskich.
Domagamy się, aby kobiety na równi z mężczyznami świeckimi były dopuszczone do posług, które nie wymagają święceń. Oczekujemy, aby obecność ministrantek była powszechną praktyką, niezależną od uznaniowości miejscowego biskupa czy proboszcza.
Oczekujemy, aby w miejscach, gdzie powołuje się świeckich nadzwyczajnych szafarzy Komunii świętej, w ich gronie znajdowały się także kobiety. Dotychczas odmawiano im takiej możliwości, z niewielkim wyjątkiem dla zakonnic i osób konsekrowanych. Takie nierówne traktowanie kobiet i mężczyzn w zakresie posługi niewymagającej święceń jest niedopuszczalne.
W styczniu 2021 r. papież Franciszek zmienił prawo kanoniczne. dopuszczając kobiety do posług akolitatu i lektoratu, dotychczas zastrzeżonych dla mężczyzn. Oczekujemy, aby ta zmiana została odzwierciedlona w praktykach polskich diecezji. Chcemy, aby kobiety sprawowały funkcje liturgiczne, jakie wynikają z funkcji akolity lub lektora. Chcemy, aby były widoczne przy ołtarzu i przy głoszeniu Słowa Bożego.
Pragniemy również częściej słyszeć głos kobiet mówiących kazania i prowadzących rekolekcje. Poza homilią, która jest ściśle zastrzeżona dla osób wyświęconych, nie istnieje powód, aby taki głos, często przedstawiający inną perspektywę, nie mógł wybrzmieć.
Kobiety powinny móc prowadzić aktywną działalność duszpasterską – jako prowadzące grupy duszpasterskie, asystentki duszpasterskie przy parafiach czy świeckie kapelanki w szpitalach lub domach opieki społecznej.
Kobiety powinny mieć znacznie szerszy udział w formacji przyszłych księży – w tym jako wykładowczynie w seminariach duchownych.
Wszelkie funkcje administracyjne w strukturach Kościoła i instytucji okołokościelnych powinny być dostępne dla kobiet. To kompetencje, a nie płeć czy posiadanie święceń powinny decydować o zatrudnieniu. Do kierowania wydziałem kurii czy katedrą na wydziale teologii nie potrzeba święceń prezbiteratu.
Treść postulatu III
Postulujemy, aby wszystkie posługi i funkcje, które według prawa i doktryny kościelnej kobiety mogą wypełniać we wspólnocie wierzących, były realizowane bez przeszkód, zatem niezależnie od uprzedzeń lub uznaniowych decyzji poszczególnych duchownych.
Podczas zorganizowanego przez Kongres Katoliczek i Katolików Forum OBECNI W KOŚCIELE (Łódź, 22 – 23. 10. 2022) przedstawiono 10 postulatów skierowanych do hierarchii Kościoła rzymskokatolickiego w Polsce. Nasze postulaty są owocem prawie dwuletnich dyskusji i przemyśleń w grupach roboczych Kongresu. Oczekujemy, że poruszą zarówno tych, którzy sprawują władzę w Kościele, jak i wszystkich innych, dla których Kościół nie jest obojętny i którzy chcą czuć się za niego odpowiedzialni.
Wszystkie postulaty można znaleźć TUTAJ
