„Wielbi dusza moja Pana
i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim”.
Łk 1, 46 - 47

Magnificat to utwór rewolucyjny – nie tylko dlatego, że jest najdłuższą nieprzerwaną wypowiedzią kobiety w Nowym Testamencie. Maria ogłasza światu rewolucję moralną, która nie zostawia miejsca na ludzką pychę i dumę; rewolucję społeczną, która rozbraja niesprawiedliwe struktury władzy; rewolucję ekonomiczną, która stawia na pierwszym miejscu człowieka, na dalszy plan spychając zyski. Magnificat to pieśń poniżonych, opuszczonych, ubogich, głodnych i bezdomnych. Ta pieśń jest przepełniona mesjańską nadzieją i prorockim manifestem świata Bożej sprawiedliwości. Nic zatem dziwnego, że w nie tak dalekiej przeszłości w obawie przed społeczną radykalizacją władze kilku krajów wpisały Magnificat na listę utworów zakazanych. Jakub Niewiadomski, Maryja nie tylko dziewica