„Albowiem królestwo niebieskie podobne jest do gospodarza, który wyszedł wczesnym rankiem, aby nająć robotników do swej winnicy” (Mt 20, 1)

Boże, budując Twoje królestwo na ziemi, przychodzi nam pełnić różne funkcje. Niekiedy trzeba jak gospodarz winnicy zatrudniać i wynagradzać pracowników. Innym razem przychodzi czekać jak robotnicy ostatniej godziny, tracąc nadzieję na godziwy zarobek. Różne bywają szczeble społecznej drabiny, na których czasami z niezrozumiałych powodów, czasami niespodziewanie stawiasz człowieka…

Dziękuję, Panie, za wielość doświadczeń, na które mi w tej kwestii pozwoliłeś.

Proszę dziś o Twoje wsparcie dla tych, którzy szukają pracy, aby doceniono ich umiejętności i odpowiednio ich wynagrodzono, aby zostali docenieni przez szefów i współpracowników.

Proszę o dar cierpliwości dla tych, którzy muszą pracować w trudnych warunkach, „znosić ciężar dnia i spiekotę”, aby utrzymać siebie i swoich bliskich.

Proszę, aby najemni pracownicy i w ogóle podwładni starali się rozumieć i akceptować decyzje swoich przełożonych, także te nietypowe, a jeśli nie będzie to zgodne z ich sumieniem – aby mieli odwagę nie tylko szemrać po kątach, lecz także otwarcie przedstawić szefom swoje racje.

  Proszę Cię także, Boże, za szefów, właścicieli firm i wszelkich przełożonych, którzy podejmują decyzje dotyczące w mniejszym czy większym stopniu życia innych ludzi. Niech w chwilach rozstrzygnięć pamiętają o swojej odpowiedzialności i o tym, że mogą być dobrzy, a nie tylko zapewnić samym sobie dobre warunki życia i dobry wizerunek.

Małgorzata Frankiewicz