Już od 5 lat poznańscy przedstawiciele trzech największych religii przygotowują wyjątkowy kalendarz, zawierający w sobie daty świąt i uroczystości chrześcijańskie, muzułmańskie i żydowskie. Jest to element głębokiego, serdecznego dialogu międzyreligijnego prowadzonego na rzecz wzajemnego poznania się ludzi różnych wyznań i kultur, tak w Poznaniu, jak i w całej Polsce.
Kalendarze na przestrzeni lat poruszały różnorodne, fundamentalne dla życia wspólnot religijnych, tematy: ich korzeni, modlitwy, miłosierdzia oraz jedności w różnorodności. Tegoroczny, zatytułowany „Budować pokój. 5 lat razem”, poświęcony jest solidarności i wzajemnej pomocy oraz pokojowemu współistnieniu ze sobą religii i wyznań.
Pokój to nie tylko stan oznaczający brak wojny między państwami czy ludźmi, nie tylko stan wykluczający konflikty i używanie przemocy, ale także stan oznaczający możliwość życia obok siebie ludzi różniących się. To stan harmonii wewnętrznej – przeczytać możemy we wstępie.
Kalendarz. jest bogato ilustrowany, na jego stronach znajdują się zdjęcia Poznania, wyjaśnienia obrządków i modlitw. Karty podzielone są na trzy części, oparte na innej rachubie czasowej. Część chrześcijańska składa się z dat świąt i dni modlitw nie tylko katolików, ale i prawosławnych, starokatolików czy protestantów. Wyróżnione są także daty polskich świąt narodowych i ważnych wydarzeń.
Publikacja „W naszym fyrtlu. Chrześcijanie, żydzi i muzułmanie razem” dostępna jest za darmo. Została sfinansowana z budżetu Miasta Poznania. Kalendarz odebrać można osobiście w dni robocze w godzinach 8-17 w nowym Klasztorze Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej przy ul. Ostatniej 14, w synagodze (ul. Stawna 10), meczecie (ul. Biedrzyckiego 13) oraz w Centrum Informacji Kulturalnej (ul. Ratajczaka 44), a także punkcie Informacji Turystycznej (Stary Rynek 59/60) w Poznaniu. Można go także zamówić w sklepie internetowym portalu Misyjne.pl — płaci się jedynie za przesyłkę.
Pierwszy poznański Kalendarz Trzech Religii ukazał się pięć lat temu, a inspiracją do niego była podobna inicjatywa z Katowic. Pomysł trafił na podatny grunt. W Poznaniu od lat trwa dialog między religiami Abrahamowymi, a wspólne prace nad kalendarzem są pretekstem do spotkań oraz wymiany myśli, i to nie tylko w cieniu synagogi, meczetu czy kościołów, ale czasem również w bardziej zaskakujących miejscach. Co roku małymi krokami jest on rozszerzany, chociażby o inne denominacje chrześcijańskie. Wspiera nas w tym chociażby papież Franciszek w swoim nauczaniu — mówi o. Marcin Wrzos, współtwórca i koordynator projektu.
cyt. za: Misyjne.pl
Więcej o kalendarzu: https://misyjne.pl/kalendarz-trzech-religii-budowac-pokoj-5-lat-razem/
Serdecznie zachęcamy do zapoznania się z publikacją!
zdj: Misyjne.pl
1 Komentarz
„Dialog międzyreligijny” jest jakąś aberracją sprzeczną z Ewangelią oraz odwiecznym nauczaniem Kościoła. Historia „dialogu międzyreligijnego” w ramach Kościoła katolickiego jest niezwykle krótka i sięga zaledwie lat 20. XX wieku, a próby jego prowadzenia od razu spotkały się z bardzo ostrym papieskim sprzeciwem: „Tak, istnieje grupa ludzi, pozbawionych całkowicie zmysłu religijnego, którzy (…) urządzają kongresy, spotkania (…) z niewierzącymi wszelkiego rodzaju (…) jak i też z tymi, którzy odrzucili Chrystusa. Wyznają oni błędny pogląd, że wszystkie religie są mniej lub więcej dobre i chwalebne. (…) Wyznawcy tej idei nie tylko są w błędzie i łudzą się, lecz odstępują również od prawdziwej wiary, wypaczając jej pojęcie i krok po kroku popadają w naturalizm i ateizm. Z tego jasno wynika, że od religii przez Boga nam objawionej, odstępuje zupełnie ten, ktokolwiek podobne idee i usiłowania popiera.” (Pius XI encyklika „Mortalium animos”).
Ekumenizm i dialog międzyreligijny postawiły sobie za cel pojednanie wszystkich religii, a jeśli okaże się to niemożliwe, to przynajmniej porozumienie i wzajemny szacunek pomiędzy ich wyznawcami. Aby to osiągnąć, niezbędne jest przedstawianie innych wyznań w pozytywnym świetle oraz przemilczanie tego wszystkiego, czym różnią się one od katolicyzmu. Efektem ma być doczesne porozumienie, wykluczające nadprzyrodzone spojrzenie na świat i życie ludzkie. Chodzi tu zatem o wyrobienie przekonania, że Chrystus jest obecny w różnych wyznaniach (nie tylko „denominacji chrześcijańskich”, ale i niechrześcijańskich), ale w żadnym (także w katolicyzmie!) nie jest obecny w pełni – ta zaś zostanie osiągnięta dopiero po ostatecznym tryumfie tak pojmowanego ekumenizmu i dialogu międzyreligijnego.
Właśnie w to modernistyczne, potępione wcześniej przez Kościół przekonanie, wpisuje się również akcja wydawania „Kalendarza Trzech Religii”, który jest sprzeniewierzeniem się Pierwszemu Przykazaniu Dekalogu oraz nakazowi Pisma Świętego: „Nie wprzęgajcie się z niewierzącymi w jedno jarzmo. Cóż bowiem na wspólnego sprawiedliwość z niesprawiedliwością? Albo cóż ma wspólnego światło z ciemnością? Albo jakaż jest wspólnota Chrystusa z Beliarem lub wierzącego z niewiernym?” (2 Kor 6,14-15)