„Życie nasze jak wróbel się wyrwało z sideł kłusowników; sidła się rozerwały i my ocaleliśmy. Nasz ratunek – w imieniu Pana, który stworzył niebo i ziemię”. (Ps 124, 7 – 8, tłum. R. Popowski)
Proszę Cię, Boże, Matko i Ojcze, niech Twoja łaska mnie wspiera.
Duchu Święty, odnawiaj moje siły, aby „sidła się rozrywały” – zwłaszcza te więzy, które są wewnątrz mnie.
Daj mi siłę do wyrwania się z nawyków i odruchów, z oceniania innych, z patrzenia przez stereotypy, z duchowego lenistwa.
Maja Szwedzińska
