Marana – tha! Przyjdź, Panie!

„Czas radosnego oczekiwania” – tak wbijano mi do głowy na katechezie.

Wczoraj na zakończenie Eucharystii zamykającej pierwsze Kongresowe rekolekcje trzymaliśmy w rękach kartki z zapisami naszych marzeń o Kościele. Staliśmy w kręgu, a nasze dłonie tworzyły żywy wieniec adwentowy. Zadałam sobie pytanie: czy jestem gotowa na to, aby moje zapisane marzenie stało się prawdą, rzeczywistością powszechnego Kościoła, tu i teraz?

Czy jestem gotowa? Czy może jestem po prostu w „radosnym oczekiwaniu?” A może raczej w „permanentnym oczekiwaniu”?

Czy jestem gotowa na „Marana – tha”? Czy na „Maran – atha”?
 
Maran – atha! Pan przyszedł!

Proszę Ciebie dziś, Boże Ojcze i Boże Matko, niech Twój Duch pomaga mi być coraz bardziej gotową. Czuwać.
Niech ten Adwent będzie dla mnie czasem gotowości, bycia przygotowaną na Ciebie „tu i teraz”, a nie tylko czasem czekania na „potem”.
Amen

Maja Szwedzińska 

Zdjęcie: s. Barbara Radzimińska