Boże, staję przed Tobą z wdzięcznością za to wszystko, czym mnie obdarzasz, za wszystko, co otrzymuję od Ciebie bez żadnej zasługi z mojej strony. Za to, że gdy jestem zmęczona i zdenerwowana, zsyłasz mi uspokojenie, że gdy czuję się samotna, zsyłasz mi dobrych ludzi, że gdy jestem słaba, dajesz mi wzmocnienie ducha.

Boże, dziękuję Ci za to, że chronisz mnie i moich bliskich przed chorobami, że potrafimy znajdować rozwiązania w trudnych życiowych sprawach, a tam, gdzie nie potrafimy ich znaleźć, dajesz nam cierpliwość, abyśmy umieli czekać na rozwiązania, które są jeszcze przed nami.

Miłości i Mądrości Boża, proszę Cię o wsparcie w każdej trudnej chwili, a także o dostrzeganie tego wszystkiego, co pomimo trudności może przynosić radość. Naucz mnie przechodzenia obok dokuczliwych drobiazgów życia codziennego, nieprzejmowania się przykrymi słowami i dostrzegania humorystycznych aspektów nieprzyjemnych zdarzeń.

Pozwól mi trwać przed Twoim krzyżem i widzieć w nim odpowiedź na moje pytania o sens cierpienia. Ześlij swoje błogosławieństwo na mnie i na moich bliskich, a także na tych ludzi, z którymi jest mi trudno żyć. Daj mi zrozumienie, że życie z problemami, których nie umiemy rozwiązać, jest największą sztuką i ma wartość w Twoich oczach.

Boże, wybacz mi moje winy, nawet te, których sobie sama nie potrafię wybaczyć. Daj mi równowagę pomiędzy poczuciem grzeszności, a poczuciem afirmacji samej siebie. Bo Ty mnie stworzyłeś i idziesz ze mną przez życie.

Amen

Anna Niżegorodcew